SiyahiKız

4-KARANLIK;
          
          
          Ben ve karanlığın yaramaz çocuğu kusursuz adam. Son hızda giden bir motorun üzerinde yüzümüzde çarpık gülümsemelerimizle ait olduğumuz yere, sonu olmayan uçsuz bucaksız bir karanlığa doğru yol alıyorduk...
          
          
          
          
          Bundan sonraki bölümler cidden uzun olmaya başlayacak ilk dört bölüm tamamen bir girişe ait.

BÖLÜM-3  *kısa bir kesit*
          
          Daha da fazla bulaşmak istemediğim karanlık adeta beni içine çekmişti. işte aynı gökyüzünün şimdiki hali gibiydi. içimdeki o cılız ışıktan yansıyan masumluk da sona eriyordu. Ben de gökyüzü gibi kimsesiz bir karanlığın ortasına düşüyordum aniden. Sanırım bu durumda benim karanlığım Cenk Gezgin oluyordu. Kusursuz adam çevresindekileri karanlığa mahkum ediyordu.

Bölüm İki;
          'kurtarılmayı bekleyen o son umudun da gittiğinde geriye kalan yalnızca gözlerdi nihayetinde.'