davutfurkanuysal9

siz kadinlar;erkekleri avuçlarinizin içine almaya çalişiyorsunuz,alamayinca aşk alıncada ayrılık diyorsunuz.Hep aynı hikaye...varmi farkli düşünen? gerçi bunun ne kadar doğru olduğunu bilsenizde söylemezsiniz siz zaten değilmi

davutfurkanuysal9

Bugün otobüs sen kokuyordu: Evet biri senin kokunu çalmiş üstelik sana o kadar benziyorduki tam önümdeydi saçlarinizin rengi uzunluğu teninin beyazliği ayniydi hep o kadarki bian acaba senmisin dedim tıpkı seni ilk gördüğümdeki gibi yüzünü daha net görmeye calıştiğim gibi bir umutla bakmaya çalişirken ayağa kalkti ve gözlerime bakti ama senin baktiğinin binde biri kadar bile etkilemedi belkide senden güzeldi ancak aranizdaki fark bendim bunu farkettim.Benim sana olan tutkumdu.İçimdeki yansıman tek sorun bu ever bu benim için bir sorun ama atlatacağim..

davutfurkanuysal9

Meğer ne çokmuşsun bende…
          içimdeki onca kalabalığa rağmen yalnızım…Meğer
          ne çokmuşsun bende.
          Sen gittiğini sandın değil mi?Ben de öyle
          sanmıştım…
          Ama hayır…Her şeyinle kalmışsın, giden sadece
          bedenin olmuş.Ruhun bende kalmış, gözlerin
          bende…
          Hasretin bende kalmış, özlemin bende…Sen bende
          kalmışsın, ben yalnızlığın içinde…
          Gözlerinin karasında şimdi gecelerim…Susuşlarının
          sessizliğinde hayallerim…Sessiz çığlıklar
          biriktiriyor yüreğim…Yağmura inat akıyor
          gözyaşlarım…Engel olamıyorum, engel olmak
          istemiyorum.Yüreğimdeki bulutların resmidir
          onlar.Onlar katıksız bir sevdanın isimsiz
          şahitleridir.Dokunamam ki onlara…Onlar, bana
          senden tek hatıra.
          Yağmur yağıyor bugün yine.Yüreğimin en kuytu
          köşelerine vuruyor damlaları…Sen de böyle bir
          günde gitmiştin…Yine yağmur yağıyordu, yağmura
          karışıyordu gözyaşlarım.Sen anlamıyordun
          sevgili…Yüreğimden akanları yağmur
          sanıyordun.Bir sevda daha yağmura karışıyordu
          ve damla damla eriyordu aşk…Gözlerimizin
          önünde bir bitiş sahneleniyordu ve son perdeyi
          oynuyorduk ikimiz.Peki ama neden bu kadar
          zordu “Hoşçakal” demek?Zordu ; çünkü senden
          sonra “Hoşça” kalmak mümkün müydü sevgili,
          mümkün müydü?..
          Sen yüreğimde, yüreğim avuçlarımda
          şimdi.Yaşanmamış zamanlar, can çekişen umutlar
          kaldı bu sevdadan geriye…
          Şimdi gitmelerin ve bitmelerin mevsimi…Yüreğimi
          alıp gidiyorum ben de.Yalnızlığımı da yoldaş
          yapıyorum kendime…Nereye mi?Yağmurların hiç
          durmadan yağdığı en uzak sahillere…Belki , belki
          oralarda, bu sevdanın şahitleri, yağmura anlatırlar
          sevdamı, benim sana anlatamadıklarımı…

kitapkurduiremecem

takip icin saol :)

davutfurkanuysal9

@kitapkurduiremecem  sende saol edeceğin için :)
Reply