☆

ficin sadece 2 bölümünü okudum ama resmen aşık oldum. çok iyi yazıyorsun <3

biraz daha dayan

olmuyor

yazamama hastalığına tutuldum

ben onu anlıyordum. yanlış yaptığında bile anlıyordum. onu sevdiğim için anlayacak bir sebep buluyordum. o da öyle yapar sanmıştım...

her sabah kaybolup giden 
          bir rüya gibi oldun artık
          geceleri beni bekleyen
          gündüzlerimi zehir eden

biraz uyku her şeyi çözer

beni neden öpesin ki? onun yarısı kadar bile güzel değilim

bir mevsim uyuyasım var

"yorgun musun?" bana sorulacak en yerinde soruydu. evet diye bağıran bir stadyum dolusu ses duydum içimde. çok yorgundum. herkesten çok. yorgunluğum tanrı kadardı. 
          
          - kinyas ve kayra, 438