"Ben geceyi ikiye bölerim hep, insanlar cama balkona çıktıklarında izleyecek iki seçek vardır. Ya geceyi yani karanlığı izleyeceklerdir, ya da ayı yani aydınlığı izleyeceklerdir. Gece denen şey ikiye ayrılır. Biri gecedir, evet. Ama diğeri aydır. Biri karanlıktır, biri aydınlık. Bu yüzden madem aşık olmuşum, ben geceyi ikimize bölüştürmek isterim. Karanlığı sevmeyen birine aşık olabileceğimi sanmıyorum. Karanlık, aydınlıktan çok daha güzel. Sırf o karanlığı sevsin diye aydınlığı sevmeye razı olurdum. Duvarına bir ay resmi çizerdim, sonra aklıma gelen ilk şarkı sözünü yazardım, 'ay benim... gece senin...' Sonra ışıkları kapatır çıkardım. "