Bir çocuk var küçük,korkak,kimine göre tatlı ,kimine çekilmez, yaralı o çocuk, aslında kocaman bir kadın bazen. O kadın yaşamayı unutmuş ,selsefil. Gözlerinin altı mosmor ağlamaktan, kalbi soğuktan masmavi,kimi zamansa lacivert. Bazen bir küçük cocuk. İstediği şekeri alamadığı için tüm derdi. Kocaman bir okyanusun içinde küçük kırmızı bir balık gibi. Kimsenin ne o çocuğun bedeni ne de ruhu umrunda.
Hepsi içimde o ağlayan çocukta ,o kimseye umudu tükenmiş tarafını göstermeyen kadında. Çocuk ağlıyor,kadın inatla susturuyor çocuğu. Çocuk babasının yanına gitmek istiyor, kadın bağırıyor ona:" O da kovacak seni diğerleri gibi. Gitme yoldan dönme dönüşlerde düşersin sen canın yanar."
Ne gidebiliyorum ne de kalabiliyorum