Aslında ben;
Aynı şarkıyı 100 kere dinleme manyaklığı olan,
Sabah suyu yüzüne çarparken suyun bileklerden dirseklerine akmasına uyuz olan,
Buzdolabını açıp boş boş baktıktan sonra kapayan,
Müzik duyduğunda gezerken klip tadında yürüyen,
Doğru insanı bekleyip yalnız kalan,
Makarna yerken en lüks lokantada yemek yiyormuş gibi keyif alan,
Çift bölmeli çakmakta her iki tarafta gaz seviyesini dengeleme ihtiyacı duyan,
Girdiği kapalı bir mekanda ilk önce çıkış kapısının nerede olduğunu arayan,
Masaya oturduğu zaman ilk olarak ayaklarını koyacak yer arayan,
İki eli birden doluyken elektrik düğmesini burnuyla açıp kapayan,
Otobüsü kaçırınca gurur yapıp arkasından koşmayan,
Hayatında hiç lost izlememenin eksikliğini hissetmeyen,
Eşşek kadar kızların 3 yaşındaki kızlar gibi konuşmalarına sinir olan ve anlam veremeyen,
Yolda giderken kaldırımdaki karo taşların çizgilerine basmamaya özen gösteren,
Gülünmemesi gereken yerde gelen gülme krizinin verdiği haz ve acıyı birçok kez yaşamış olan,
Bir türlü insanlara güvenmemesi gerekirken fakat her defasında aynı hataya düşen,
Kazanmışlıkları ve kaybettikleriyle güçlenen hayatı sil baştan yaşamayı seçen koca dünyanın bir nedeni de ben olayım diyen bir insanım"