d.

Zaman ödemedi kefaretini haberin olsun

Farkettim ki bende hiç ben kalmamış. Her saniyem, her düşüncem, sevdiğim sevmediğim ne varsa sen olmuş. İstilasın dünyama. Şarkılarım, şiirlerim, hayallerim, pişmanlıklarım ve daha sayamadıklarım. 

Kaç zaman olmuştu görmeyeli güzel gözlerini? O kara şubattan beri, karşılaştırmadı bu şehir bizi. Önce salı geldim. Uzun zaman sonra, uzun bekleyişlerden sonra yüzünü görmek. Nefesim kesildi, ayaklarım tutmadı. Yanımda arkadaşım olmasa düşerdim büyük ihtimalle. Gülüşünü çalmışlar birtanem. Ben sevdiğim kadını bıraktığım gibi bulamadım. Tüm yolu bunun için ağladım. Saçlarını sevmeye kıyamadığımın neşesini, gözlerindeki parıltıyı almışlar dedim. Gülüşümü çalanın gülüşü neden yok olmuş diye suçladım durdum birilerini. Sonra çıktın geldin bana doğru o yolu. Kaçtım. Arkama bakmadan hemde. Arkadaşıç dedi, git deniz çık karşısına. Bak gözlerine. Onun aksine sen dış görünüş olarak toparlandın. Göster ona. Kimi, neyi kaybettiğini. Kaldırdım başımı, sana doğru hızlı adımlarla geldim. Ama Allah biliyor ya her adımda biraz daha korktum, korkumda boğuldum. Sonra saniyelik göz göze geldik. Beni görünce durdun. O kor gibi bakışlar beni yakıp kül etti. Yanımdan geçtiğinde rüzgarla karışık kokun geldi bu taraflara. Şükrettim. Seni iki saniye görebildim diye. 

Ne ara 20 oldum, hiç bilmiyorum. Zaman su gibi akıp geçti resmen. Bundan sonra sorumluluklar, 20 li yaşların verdiği kaygı. Bunlar say say bitmez, bu yüzden güzelliklerine odaklanmak gerek. E o zaman, iyi doğmuşum ben ya

Suçumuz neydi bizim? 
          Feryadım, Tanrı’ya 

1 haftayı doldurduk. Fakat benim içimdeki üzüntü gram azalmadı. Hazmedemedim. Bu şekilde hayattan koparılmalarını kaldıramadım. Ettimle kemiğimle tüm insanlıktan bir kez daha nefret ettim. Mezarlarını gördüğümde, “bu kadar mı? Bu kadar basit mi insan hayatı?” dedim kendi kendime. Yazıp yazıp sildim. Kabus gibi geldi. Uyuyamadım, yemek yiyemedim, gülemedim. Ben böyleysem, onları tanıyanlar sevenler neler çekiyor tahmin dahi edilmez. “Yaktın beni İkbal” bu cümle yankılanıyor beynimde. Toprak sizi incetmesin güzellerim. Umarım oralarda bir yerde mutlusunuzdur. Bizler sizi hiç unutmayacağız.

Uyuyamıyorum. Ne insanlığım, ne vicdanım kaldırmıyor olan şeyleri 

Tuğkancığım teşekkür ederim samimiyetin için. Çok güzel konserdi, çok güzel karşıladın bizleri. Ve fotoğrafımız anı köşeme asıldı bile. Seviliyorsun!

Tertermiz seviyorum seni.
          Hayaline dahi saygısızlık yapmadan. 
          Mis kokan sabahlar gibi seviyorum. 
          Cüzdanımda resmin, her açtığımda gülümser bana usulca. 
          Yokluğunun verdiği acıyı taşımak dahi güzel. 
          İlk ve son aşkım 
          On yedi yaşım
          Beni vareden o sonsuz ızdırap  
          Uğramak istersen bıraktığın yerdeyim. 

Emirimin konseri var kasım sonu. Sonbaharın en güzel ayında geliyor şehrime