Birazdan bölümü yazmaya başlayacağım. Düşündüm taşındım, hayatımı düzene koymaya karar verdim. Ve bu kararımın en önemli yerlerinden biride sizlersiniz. Boş bulduğum her vakitte yazmaya karar verdim. Ama yarın atarım, iki gün sonra falan demiyeceğim artık. Zaten bölüm gelince alıyorsunuz bildirimi. Zamanında yetiştiremezsem eğer sizleri üzmek istemiyorum. O yüzden artık yeni bölüm ne zaman ? diye sormayın olur mu ? Attığım zaman atmışımdır. O kadarcık, ne olursa olsun hesabı kapatmamaya karar verdim. Ki siz bilmiyorsunuz, dün tüm sosyal medyayı sildim attım.Şuan sadece wattpad var, onuda sizler ve bana olan güveniniz sevginiz için tutuyorum. Yoksa yazmak artık eskisi kadar hevesimde olan bir şey değil. Yazmaya ilk başladığım sıralar içimde ne varsa dışarı savuruyordum. Mesela o gün mutluyum diyelim, o bölümde güzel şeyler oluyordu. Yada o gün üzgünüm depresifim diyelim (final bölümü gibi) o bölüm yıkık iğrenç bir bölüm oluyordu. Ama artık duygularımı yazarak dindiremiyorum canımın içleri, olmuyor neden bilmiyorum ama her şeyden soğudum sanki bir anda.
Şimdi bu salak neden bu kadar yazıyı bize döktü ? diceksiniz , az çok tanıyorum sizi. Şuan içinizden bana bişiler sövüyorsunuz, kaşlarınız çatıldı hatta şuan, belki bu çatık kaşlar birazdan gülümsemenizle son bulacak.
Size bir açıklama borçluymuş gibi hissediyorum kendimi, çünkü öyleyim. Ama inanın şuan o yara kanamaya deam ederken ben size o yaranın nasıl kanadığını ve neden bu kadar canımı yaktığını açıklayamam, belki sonra...
LGS giren okuyucularıma ben çok güveniyorum, umarım istediğiniz puanı tutturup sizi hayallerinize götüren bir liseye yerleşirsiniz. Sizi çok çok seviyorum kendinize iyi bakın :)
(Bu yazının şarkısı, sezen aksu- gidiyorum)
(Bu satırları yazmamın sebebi,yaramı açan ve büyüten kişi şuan bunları okuduğunu biliyorum, Allah belanı versin dedikten sonra sana bir şarkı bırakıyorum. Teoman- Aşk Kırıntıları )
