emoş

Uzatığın ellerinin soğukluğunu hissedebiliyorum.

Bir mâhkum gibi bekliyorum ölmeyi. Vereceğim son nefesi seninle hissetmek istiyorum sadece.

Belki kaybolmuş ve elimizden düşmüş bir çok hayalimiz vardır. Kim bilir belki biz kaybolmuşuzdur.

Aşkın kayıp kuklası olmuşuz bu tiyatro oyununda. Sen ve ben iki yalancı kukla. Bizi seyreden yabancı misafirler ve sevimsiz teyzeler.
          Perde açılır ve yazılmış senaryo başlar. Her defasında aynı olur sonlar. Seven hep üzülür, gülen hep gider. Ardında bırakılan iki çift göz yaşı, anıların adına konuşur sadece. Seyirciler dağılır, oda yalnızlaşır. Sahnede ağlayan kadın sadece susar. Yönetmen bazen yönetmez. Aşk karmaşıklık içinde yokolan bir oyundur sadece.
          

İkimizde yolu bilmeyen iki kaptandık. Dümeni nereye çevirirsek oraya sürüklendik. Gemilerimiz aynı noktaya gelir umuduyla, denizin ortasında savaşlar verdik.