Eylem kokuyor șehrin sokakları, gözlerinde bir yığın barikat... Ateșe vermișsin kalbini, ellerinde kül tadı.
Soluğunun ritminde ölümü sarsan telaș, tutsan geceyi alnından öpeceksin çocuk. Ve ben, gecekondulu mahallenin en yüksek duvarına serili bekleșen anarșist bir slogan...
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
