Hayır, bak, senin anlamadığın şey kabak gibi ortada aslında. Ben öfkeli, hırslı, nefret kusan biri değilim, tamam mı? Ben neyim biliyor musun? Benim sorunum ne biliyor musun? Ben sadece kırgınım, kırgın. Bu kadar basit aslında her şey ama sen inatla anlamıyorsun. Benim bir şeyleri illahaki söylememe gerek yok, o kadar şeyi anlıyorsun, o kadar sorun çözüyorsun, milletin karakter analizini bile yapabiliyorsun ama iş bana gelince hiçbir şeyi anlamıyorsun. Neden? Ben insan değil miyim? O kadar insanı anlayıp, empati kur, bana gelince... Boş ver, boş ver bence çünkü ben yine boşuna yazıyorum şuraya. Sen ne zaman anladın ki? Hiçbir zaman anlama, görme beni sen, tamam mı? Ama yok, benden bile geçti iş artık. Artık hiçbir kırıp dökmem, bağırıp çağırmam seni ilgilendirmez. Beni anlamadın, şimdi de sorgulamak sana kalmayacak. Öfkeliymiş, hırslıymış, herkese nefret kusuyormuş, bencilmiş, kıymet ne demek bilmezmiş, değil mi? Tam olarak bunlarım ben değil mi? O kadar şey dedin ya, o kadar şey saydın ya, bi' kırgın diyemedin ya, ben de sana başka bir şey demiyorum, ne hâlin varsa gör.