Kafka bir gün parkta gezerken ağlayan bir kız çocuğu görmüş. Yanına gidip neden ağladığını sorduğunda çocuk, bebeğini kaybettiğini o yüzden ağladığını söylemiş. Kafka ona üzülmemesini, bebeğinin yerini bildiğini, yarın yine aynı saatte parka gelirse ona bebeğini getireceğini söylemiş. Küçük kız sevinerek evine dönmüş. Kafka, ertesi gün aynı saatte parka elinde bir mektupla gelmiş. Küçük kıza mektubu vermiş ve ona bebeğinin çok uzaklara gittiğini, onu çok özlediğini, bundan sonra her hafta ona gittiği yerlerden mektup göndereceğini söylemiş. Küçük kız ilk başta üzülmüş ama bebeğinin mektubunu okuduktan sonra mutlu olmuş. Bebek, mektubunda küçük kızın daha önce gitmediği bir ülkeden bahsediyormuş. Bu mektuplaşmanın ne kadar sürdüğü bilinmiyor ama Kafka bu yalanı daha fazla sürdüremeyeceğine karar verdiği bir gün küçük kızın yanına gelmiş, ona aldığı bir bez bebeği vermiş. Bebeğin yanına da şöyle bir not yazmış: "Çok yer gezdim o yüzden değiştim ama seni özledim, dönmeye karar verdim." Evet, bebeğini kaybeden kız çocuğu değilim ama hayatıma dokunmuş o kadar çok Kafka var ki...
