derin1dusunce

Bölümler yazıldıkça gelecektir..

derin1dusunce

SENİN İÇİN, 22.BÖLÜM ALINTISI 2,
          
          
          Kalbim sıkışıyordu. Bu büyük depo bile bana dar gelmeye başladı. Berfin, "Sen beni istemedin ama isteyenler oldu." deyip ayağa kalkacakken "Kes!" diye bağırdım. "Sus yoksa seni öldürürüm." Ellerim titriyordu. "Yalan söyleme!" Sesim daha da gür çıkmaya başladı. "Sen anne olmayı hak etmiyorsun, yalan söyleme!"
          
          "Sen mi hak ediyorsun?" dedi alayla.
          
          "Evet." dedim artık sesim gür çıkmıyordu. Canım öyle bir yanıyordu ki. Bugünden sonra nefes almam bile zorlaşacaktı. Ölümü hiç bu kadar çok istememiştim. Aslan'ın yokluğunda onun varlığına dayanmıştım. Onunla konuşmuş, dertleşmiştim. Canının çektiği ne varsa, ona vermiştim. Tam 4.ayında kara toprağı değil, annesinin kucağını hak ediyordu.
          
          "Ama bak," dedi üstündeki bol tişörte bastırdığında şişmeye başlayan karnını gösterdi. "Anneliği hak eden anne olandır. Bak ben anneyim, sen değil."
          
          "Senin yüzünden!" diye çığlık attım. Canımı yaktı. Canı yansın istedim. Silahı karnına doğrulttum. "Artık sende anne değilsin." deyip tetiğe bastığımda Berfin'in tiz çığlığı depoda yankılandı.
          
          BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE...

derin1dusunce

SENİN İÇİN, 22.BÖLÜM ALINTISI 1,
          
          "Katil olmak nasıl bir duygu, bir bebeğin katili olmak. İğrenç olsa gerek." dedim. Sanki onca acıyı ben çekmemişim gibi, bu sözlerle onun canını yakabilecekmiş gibi. Kimse konuşmadı. Bu yüzleşmeyi hak eden biri varsa o da bendim.
          
          Berfin, gözünden akan yaşlara tezat gülmeye başladığında sinirle masadaki silahı aldım. İki adımla yanına gelip, çenesini canına acıtacak kadar sıkarak, "Gülme!" dedim. Ağzı büzüldü. Daha çok sıktım çenesini, diş etlerinden kan gelmeye başladığında da bırakmadım. Kafasını çekmeye çalıştığında da bırakmadım. Elimdeki silahı boğazına dayadım. "Gül lan şimdi gül!"
          
          Gülmedi. Gülemedi. Elimi çenesinden gevşetince de gülmedi. "Öğreneceksin." dedi.
          
          "Neyi?" dedim dişlerimi sıkarak. Bakışlarımı karşımdaki adamlara çevirdiğimde Aslan hariç ikisi de başını çevirdi. Benimle göz göze gelmekten sakındılar. "Bir bebeğin katili olduğunda ne hissettiğini?" Cevap vermedim. Bu kadar küstah nasıl olabiliyordu. Neyden bahsediyordu? "Ne diyorsun açık konuş yoksa tek kurşun." deyip boğazına dayalı olan silahı gösterdim.
          
          "Hamileyim." dedi dudağının kenarı kıvrıldığında, benim dünyam başıma yıkıldı. Karşımdaki bu kadın, insan değildi. Yaratıktı. Bebeğimi öldürmüştü ama ona bir bebek bahşedilmişti. Benim hamileliğim biterken onun mu başlamıştı? Bacaklarım, bedenimi taşıyamıyordu. Elimi masaya dayayıp, güç almaya çalıştığımda Aslan, depoyu titretecek şiddette bağırdı. "Ne diyorsun lan sen?"
          
          "Evet Aslan. Hamileyim."
          
          BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE....

sirena1016

Merhaba rica etsem okuyup oy vere bilirmisiniz şimdiden teşekkür ederim ( karşılık vericem)
          
          https://www.wattpad.com/story/337450968?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=sirena1016&wp_originator=ZXC09oNAJTe2MLrJ%2BV1DxGaPGmIPNxQVBKbOfia45u8X1FlrmVYY1U%2FAvpvrDVOADz1nPq7lK4IrGwcoIIU%2F3%2B2nHj7DfXiVqXe1nVt2dU4aORWoJ3OcLqHLU4zTaloO