Derya Yıldırım

Ne çok öldük be, sırf birazcık yaşayabilmek için.. 

Zifiri karanlığa sahip bir geceyim ben . Güneşin doğacağına dair bütün umutlarımın karanlığıma karıştığını gördüm ben. Belki aydınlatır dediğim ayında, kaybolduğunu gördüm gökyüzümden. Karanlığıma küçük küçük ışıklar bahşeden yıldızlarımın bile tek tek kaydığını gördüm ben. Ama şunu hatırladım. Gece tamamen siyaha aitken, siyah neden gökkuşağına  ihtiyaç duysun ki?...

İnsanlar, insanların içinde "İnsanlara"hasret yaşarlar. 

Çiçek kuruduktan sonra yağmur yağsa ne olur.

Kimsenin beni bulamayacağı bir yerde bulmak istiyorum kendimi.. 

Hikayeme göz atmanı isterim. Yorumların benim için çok değerli derya ❤️

Ürkütücü değil mi 
          

Dik durdum hiç eğilmedim, hep güçlüydüm boyun eğmedim. Kırdık mı seni dediler, güldüm yok dedim. Bilmiyorlar ki paramparça olan ben artık kırılmaktan vazgeçtim... 

Çok yoruldum hergün ölüp yeniden dirilmekten,sadece gitmek istiyorum kendim dahil herşeyden... 

Ya farkıma vardığında farkın kalmamış olursa?