Elimdeki kalem çatırdamaya başlamıştı. Sıkmıyordum aslında, o kadar sıkı tutmuyordum. Neydi kalemime zarar veren? Kırılan kalemin sivrilikleri elime battığında aniden bırakıverdim. Ellerimi açtığımda akan sıvıyla yüzümü buruşturdum. Kanıyordu. Avuçlarım çizilmişti ve kanıyordu. Kağıdın üzerine bir damla düştü. Kapkaraydı. Avuçlarımda gezdirdim gözlerimi, kanım akıyordu ama simsiyahtı. Bu olan neydi? Kırmızı yoktu, karaydı. Kanım karaydı. Neden kararmıştı?
Hissediyordu, kalemim çalınan özgürlüğünü hissediyordu. Daha çok yazmaya çalıştıkça ellerim kan karasına boyanıyordu.
Kan karası?
Avuçlarımdaki kan mürekkepti, kalemim kanıyordu.
#wattpadeözgürlük
