jupiter.

Ben artık güçlü olmak değil huzurlu, mutlu olmak istiyorum. İnsanlara onların istedikleri bağlamda davranmayınca neden… Ben senin aklının kölesinin oyuncağı değilim ki senin isteklerine göre şekilleneyim!

Kendimi daha fazla yitiremem. Hayır! Kendimi yeni yeni bulmuş, keşfetmişken yapamam bunu. Peki öyleyse neden mi kırılıyorum? Hani insanım ya ben de, bi yerde canım yanıyor ister istemez. Fark ettirmiyorum diye, anlatmıyorum, göstermiyorum diye… Güçlü durmanın ağır bedelleri olur ya hani yalnızlık gibi. 

Saatlerce düşündüğüm, günlerce, haftalarca, aylarca, gecelerce yiyip bitiren o şey. Kendimden kaçamam üzgünüm ama insanların olmamı istediği insan olamam, onların kalıplarına giremem. Varsın sevmesinler, varsın kendimi dış kapının mandalı gibi hissedeyim, varsın öteki olayım! Kendi içimde verdiğim savaşları, herkesin birbirine benzediği, her düşüncenin birbirini tekrar ettiği şu düzenbaz dünyada kendim olmanın mücadelesini veriyorum ben! 

kim olduğunu unutma.