cocuklugumdan vazgeçmekten korktugumdan galiba belli aralıklarla buraya girisim ama sanırım cok da bi anlamı kalmadı, zaten eskiden sevdigim hicbir sey de artık burada degil. uzuluyodum eskiden, belki bi seyleri farklı yapsaydım su an deger verdigim seyler hayatımda olmaya devam ederdi diye dusunuyordum oysa cocuktum ve aslında benim sucum degildi cogu sey. bunlari bi kenara bırakıp affediyorum kendimi ve digerlerini. gecmise takılı kalmaya gerek yok. bundan sonra umutlu bir gelecege ve kendimi sevmeye ihtiyacım var ve bunlar uzerine calısacagım. umuyorum ki sizler de yaparsınız. bu minik bir veda konusmasıydı kendi kendime yaptıgım, ben yine de beni seven, destekleyen ve 2017den kalma utanctan okuyamadıgım yazılari okuyan herkese cok tesekkur ediyorum.. guzeldin be watty, artik bir anı olarak kal kafamda! (bunu diyip iki ay sonra yine giricek olan ben) saka, yapmamaya calısıcam. e peace out o zmnnn.. her şey için teşekkürler geçmişim, kendine iyi bak tatlı ruyalar
