Her şeye olan güvenimi kaybettim. Herkesden şüpheleniyordum. Dünyanın işleyişindeki tüm umut, sempati ya da neşe kavramlarına sonsuza kadar yabancılaştım.
Güçlü olmak zorunda değilim.
Zaten ben çocukken de böyleydim.
Kolay üzülür kolay gülerdim.
Biraz büyüdüğüm zaman.
birileri bana güçlü olmam gerektiği konusunda bir kamyon dolusu öğüt verdi.
Güçlü olursan seni ağlatmazlar, dedi.
Oysa insan ağlamadığı zaman da kendini kötü hissederdi.
“Kırılmış kanatlar, incinmiş kalpler, kaybolmuş ruhlar… Söylesene Siyah Kuğu, sen buradasın diye mi yağmur yağıyor, yoksa bulutlar da mı bize ağlıyor?”
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.