Selene.

Bircok karanlık varmıs meğer
          Biri de senin yüreğinse eğer
          Karanlıkları tanıdığında anlarsın
          Gelince yamacıma ecel

Gözüme girer ne bir uyku,
          Ne de görünür bir serap.
          Tek gördüğü, bir kara toprak
          Üzerindeki dikili taş.
          İçinde tanıdık bir beden, 
          Ruhu dolaşan
          Yorgunluğu atanın mutluluğu,
          Okunuyor ölülerin uğultusu.
          Zor muydu diyor kendi kendine;
          Burası serap, orası yalnızlık uykusu.
          Yer mi değiştirmişti her şey?
          Mutluluğu, yalnızlığı
          Korkusu, kuşkusu.

Hesabı gizliye alma, diye bir şey gelmeli. Hem de en acilinden

Yagmur olmadıgı ıcın, panom cok anlamsız duruyor lakın sılmeyecegım konusmaları

Böyle mi kullansam burayı??? Hoşuma gitti 

Az yaralıyken, çıkardığı dersler
          Götürüyor onu limana
          Tıkanmış gemisi;
          Ne kabul ediyor yeni parçalar,
          Ne de yeni coğrafyalar.

Beni bekleyen yüreğin
          Her daim atarsa bana
          O zaman emin ol,
          Tanrı bile taş dökemez yollarımıza

Burası beni korkutuyor, yaşanmışlıklarla dolu

Buradan bu kadar uzak kalmak kötü mü yoksa iyi mi oldu anlayamadım 

Buraya yazmak çok eğlenceli