Sanırım bir şeyleri sözlü olarak duymadığım için yazılı olarak iletilen şeyleri saklamayı seviyorum.
Moralim bozuk olduğunda veya sadece gülümsemek istediğim de yazıları okuyup mutlu olmayı seviyorum.
Belki de aptalca.
Ama ben buna elindekilerle yetinme olarak bakıyorum.
Son 9 sanırım en kalabalık gireceğim doğum günlerimden biri olacak.
Acaba yakınlarımdan hem sözlü hem yazılı olarak bir şey beklemek bencillik mi.
Ama eğer ikisinden birini seçmem gerekiyorsa yazılıyı seçerim sanırım..
Ama yine siz bilirsiniz tabi ki…
Hiç kutlamaya da bilirsiniz bu da bir seçenek hoş..
Çokta değmez gibi zaten :)
Ama 19 iyi geleceksin öyle hissediyorum.
Ya da son umut kırıntılarımı sana yüklüyorum.
Sana söz veriyorum, kendimi düşünüp, kendim için savaşacağım..
Sadece tercih zamanı ve tercih zamanı açıklanana kadar bana süre ver.
Sonra sana yepyeni bir sayfa açacağım.
En azından sonuna kadar çabalayacağım, buna söz veriyorum.
Yalnız da olsam umrumda değil. Artık hiç değil..
Herkes gidebilir gitsinler istemem ama gitmesinler diye de çaba gösteremem artık.
Kalmak isteyen her şekilde benimle olur öyle değil mi?
Bana sadece ben yeterim bir başkası sadece yanımda olur iyi hissettirir.
Yanımda olan tek bir kişi bile olmasa, ruhum ve bedenim benimle olsun o bana yeter.
Kazanıcam.
Ruhumu da bedenimi de tekrar kazanıcam.
İyi gel 19 ben sana çok iyi bakmaya çalışacağım.
Şimdiye kadar ki beni aklınızın arkasına atın hatta komple silin, tercihlerden sonraki beni bekliyorum ben sizde bir şey beklemek istiyorsanız onu bekleyinnn..
Sizi seviyorum, kendimi de seviyorum dediğim günler gelecek inşallah..
