Dilan_Kurtay

Hayata baktığınız pencere ne kadar kötü olursa olsun, size sunduğu manzaradan asla vazgeçmeyin...

  İnsan hayatı çok garip değil mi gerçekten de?
          Kimi zaman bir acı bıçak gibi saplanır yüreğinize, kimi zaman ise bir mutluluk kanatlarınız varmış gibi sizi uçurur.
            Bazen öyle dönemlere girersiniz ki siz bile kendinizi anlayamazken etrafınızdaki insanların sizi anlamasını istersiniz. Bazen battığınızı, o çukurdan asla çıkamayacağınızı düşünürsünüz; kısacık bir bunalımı...
            Kısacası; bu hayat sizin nasıl isterseniz öyle yaşayın. İnsanların aptal kurallarına uymak zorunda değilsiniz. Siz içinizde ne olmak istiyorsanız, dışınızda da o olun...

  Yağan yağmurun altında ıslanan yanlızca birkaç parçadan ibaret olan kıyafetlerimiz miydi? Yoksa saçlarımız? Ya da bedenimiz?
             Bir çoğumuzun ıslanmaktan  kaçtığı birkaç damla ya ruhumuzu temizlemek için yağıyorsa? Sahiden hiç böyle düşündük mü yağmuru?
             Ruhumuzu yıkayan, temizleyen bir şey olarak? Hiç denediniz mi yağmurun altında sadece bedeninizi değil de ruhunuzu ıslatmayı, temizlemeyi..?

  Hayatınıza yeni insanlar girer, belki hayatınızı düştüğünüz o çukurdan çıkarır ve kurtarır ; belki de sizi bulutların üstünde uçarken yakalar ve yere hızla çakılmanıza neden olur. Ama ne olursa olsun yaşadığımız her şey bizler için birer tecrübe olur. Tecrübelerimiz ise bizi geliştirir ve güçlendirir. Ama unutmayın ki; hayatımızda umut olmazsa olmaz bir duygudur...

Yazarın kurgusu bitti, hikaye bitti, sayfalar bitti, kitap bitti... Ama hayal gücümüz bitmedi. Biz istersek hayal gücümüz Dünya'yı guzel bir hale getirecekti. Bunu da biliyoruz. Ne olursa olsun umurlarımızla, hayallerimize bağlı kalalım...:)