dildade-
geçen yaz, yazdığım beyaz silüeti siyaha boyadım bugün.
nefreti büyütmek insanı küçültürmüş,
şimdi anladım.
çocukluğuma dönmek istiyorum;
artık silüetim gülmüyor.
ben geceleri göğsüme su döküp,
rüzgârda üşütürdüm karanlığımı.
bir yudum sığınma ihtiyacıydı çocukluğum.
çokça beklemek,
tek ezbere bildiğim şiir.
ankesörlü telefonlar çalarmış;
çok yanlış çağda başlamışım konuşmaya.
bir yudum çalınmışlık duygusu zaman.
geri dönülmez yazlarım oldu;
artık güneş doğmuyor.
mutsuz yüzlere şiir yazılmıyor.
