O gün kapıyı çarpıp çıktığım gün ben herşeyi o kapının ardında bıraktım umutlarımı, hayallerimi, heveslerimi , sevinçlerimi, hüzünlerimi en önemlisi de yaşama sevincimi bıraktım ben yürüdüğüm sokaklar acıma aortak olurken, göz yaşlarım sicim sicim akıyordu, göz yaşlarıyla yakınan ruhum ilk defa o gün kaybettiğine inandı...