“....ben kalpten konuşurken sohbete acınılası bir sıradanlık getirilmesinden daha fazla sabrımı taşıran başka bir şey yoktur.”
[genç werther'in acıları]
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.