@dionysc
Ben seni sevmediğim bir günü hatırlayamıyorum ömrüme dair, otuz sekiz yaşında bir adamım ben, yirmi yedimde girdin hayatıma, zambağım oldun, her geçen günüm yeşerdi seninle. Ölüm beni bulmaz dedim, ölüm seninleyken beni bulmaz, bulsa ölüm olmaz.
Bu kız mal
Bi' kız gelir çıkar sonra dersin ki sikeyim hepsini rastlamadım böylesine
Yaşatabilirsin, beni. İnan, şuraya kadardı yolum demem de geçerim tüm sınırlardan. Bu kez toparlamam da ezerim bu yıkılmış kalp taşlarımı. Savrulurum ama geçerim. Yaşatabilirsin, beni. Kollarımın içine bir Ankara sığmaz belki ama gözlerime anlatabilirsin, bazı şehirlerin kalbimize nasıl sığabildiğini. Ayrı noktalardan aynı yere varılabildiğini sonra. Anlatabilirsin ve ben yüz kere daha anlamayabilirim. Ellerim çeneme yuva yavar, gözlerine doğru özgürlüğü yaşarım. Yaşatabilirsin. Satırlar aşmana hiç lüzum kalmadan beni meçhul kalmış tarafından uyandırıp bugün, sol yanıma ses olabilirsin.
1824'
Sevgilim. Hatrım. Ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın, bu yalnız, dilhun vadinin en güzel zambağı sensin.
Ömrüm, hayallerinin de ötesinde bir gerçeklikle, sen ve senden sonrasına dayanıyor. Öncesi silik bırakılmış bir yazı tahtası gibi, boş ve pürüzsüz. Var olmamış sanki evvelim, öyle bir kayıtsızlık.
