uğur

Son durağın benim evim olsun.

gelişti değişti yapım

cennetim yok ölüme varana kadarım

ateşte köz demirde pasım göremezsin

acımla alay edenin aklını sikerim

hayatın uğultusunu yok saymamı sağlıyorsun. önümdeki tüm yollar kapanıyorken elimden tutup sapak bir yola soktuğunda beni, şüphe duymuyorum. yolun düzlüğünden değil rahatlığım, elimi bırakmayacağını biliyorum. sevgi eğer birine bağışlanacaksa bu kuşkusuz sen olmalısın. sorgusuz sualsiz. insanların binbir çirkinlikle boğdukları yüreğinden öpüyorum. kalbinin berraklığını, şefkatini esirgemeden göstermen kadar seviyorum. seni seviyorum, sadece sen olduğun için. iyi kötü doğru yanlış takılmadan. yorgun argın halimle harap bitap halini durmaksızın seviyorum. lalası seni hep sevecek çocuğum. devrik cümlelere beslediğim hayranlık gibi, kirletildiğini düşündüğün merhametine çiçekler ekeceğim her gece. benim çiçeklerim en güzel senin bahçende açar. sen, çiçeklere en çok layık olan adamsın. 

hayat aynamın çiziklerini doldurduğun için minnettarım

ve ben günceme seni yazarım her seferinde. 

adın göğsümde çiçekler açtırıyor. 

bienvenue dans ma réalité.