div

sürekli bir yorgunluk mevzu aklımda ve sakinleşemiyor gibiyim,
          bulanıklaştıkça bulanıklaşıyor
          aynadakini tanıyamıyorum bile bazen

sevgi deger mi bize
          yok muydu hayaller
          veyahut düşünceler elbette 
          umrumda mıydı ki
          emin de değilim aslında
          hayal dediklerim birkaç tozdan ibaret
          ve sanırım biraz da sen
          eksikliğini hatırlatan
          

          bulmuşsun pembe saçlı birini
          parmaklarında yüzükler akıyor su olup
          oysa mordu gökyüzü 

başım
          ağrıyor ve sen yoksun yine
          sigaranın külleri mindere düştü
          tozlu çarşafları kaldırmak gerek
          

parmaklarımı sızlatıyor dudaklarının kıvrımı
          sevebilsem keşke
          porselen teninde gezinse geçer acısı 

kırık kanatlarımı bandajlardı
          ona uçtuğumda yanacaklarını
          bilmesine rağmen 

cüzi sularda boğuluyorum
          nefes alamıyorum ve bazen
          çoraplarımla denize giriyorum

hiç gerek yok, daha fazlasına
          zamanı tutmaya, fezaya uçmaya