Hani hatırlıyor musun bilmiyorum ama...
Hep, 'Benim bu sinirim nereden geliyor bilmiyorum.' derdin ve hep de bundan yakınırdın.
Şimdi aynı sinir ben de var. :)
Sen sinirlendiğinde seni sakinleştirmek için vardım ben.
Ama tam şuan, şu dakikada, şu salisede olmasa da anlıyorum ki beni sakinleştirecek bir sen yok.
Sen gittikten sonra içimde doğan o koca kırgınlık artık bir öfkeye döndü. Dinmiyor.
Bir daha arkadaş edinebileceğimi sanmıyorum.
Bir daha insanlara güvenebileceğimi düşünmüyorum.
Aylardır böyle işte. :)