ö.b.

Biliyorum, anlamsız kalıyor kullandığım her cümlem.
          Belki de bu yüzden hevessizim ve deneyemiyorum.

Vizeleri bitmiş kız rahatlığı diye bir şey var.

"Yoksunluğunu çektiğin ilk şeyden söz et bana. Belki gücüm yoktur bir yarayı kapatmaya lakin inan ki dinlerim tüm kalbimle..."

Gözlerine baktığım her insanda bana karşı bir hayal kırıklığı görmek zorunda mıyım?

Bilirsin, durduğunu sandığın yer de yeniden başlar hayat.

Annem haklıydı, insanlara kolay güvenmek belki de aptallıktı.

Burada kendi kendime konuşmayı seviyorum...

Göğsümü sıkıştıran sevgiden bir iz kalmadı.'

Okyanusuzsuz gürültülere ve parıltısız geçmişlere.

Hâlâ kalbini yakıp ardında bırakacağı külünü savurmadık.