nefesim kesik kesik füsun. gözlerim de yaşıyor gibi bakmıyormuş. titriyormuşum, titresem ben bilmez miyim füsun? ellerim soğukmuş, göz altlarım mor. böyle yaşanılmazmış. füsun, nasıl yaşıyorum görüyorsun değil mi? ruhumu mezarlıktan bir ağaca astım bu gece. acımı göğüs kafesime hapsetmiştim, geçen gecede göğüs kafesimin patladığına şahit oldum, her taraf kan revan. omuzlarımda tabutumu taşıyorum diye kendime acımasızmışım. görüyorsun değil mi füsun, delice etrafa püskürüp duruyorum, günün sonunda ölen tek bir kişi var. bilmiyorsun füsun, sandığın gibi değilim. sandığından daha bitik, sandığından daha acımasız oldum kendime. bitmeli füsun, artık devam edemiyorum ben, bitir füsun. bitsin.