Hepinizden çok özür dilerim, bu yolda bana yardımcı olduğunuz için hepinize minnettarım. Mühür artık devam etmeyecek. Onu her yazmaya oturduğumda hayatımın en boktan dönemlerini tekrardan hatırlıyorum. Bu beni cidden çok harap ediyor, dayanamıyorum. Öylesine duymamazlıktan gelmek için başladığım bir seriyi sildim, sildim, sildim ve sildim. Her seferinde bana bazı şeyleri hatırlatmasın diye değiştirdim ve hep baştan yazdım. Ama artık çok yoruldum. Yazmaya ara verdikten sonra kendimi toparlayayım derken daha çok batırdım. İster ergenlik diyin ister doğrusu olan hayatın birikimi diyin ama intiharın eşiğine geldim, ki asla çareyi ölümde bulan biri değilimdir. Büyük bir çöküş yaşadım. Yeni yeni toparladım ve o kitabı yazıp geçmişe dönmek istemiyorum. Bunu kaçınız görür, hala beni takip eden var mı bilmiyorum ama hepinizden çok ama çok özür dilerim. Size çok mahçup hissediyorum ve öyleyim. Umarım beni affedersiniz. Sizi hala çok seviyorum, seveceğim de. Bir yardıma ya da konuşmaya ihtiyacınız olduğunda ben hep buradayım ve yanınızdayım. Lenda devam eder mi bilmiyorum, belki eder belki etmez. O kurgu içinde şu anlık bir odağım yok, yazma yetimi kaybetmiş gibiyim. Çok özür dilerim, sizi yarı yolda bıraktığım için hepinizden gerçekten özür dilerim. Lütfen beni anlayışla karşılayın...