¹

Gündüz uykusunu seviyorum. Uykucu bir kızım. 

Saat sabah'ın 5'i ve ben kendimde bir yerlerde kaybolmuşum

Sanrılarla yaşamak zor
          Şüphelerle, keşkelerle, pişmanlıklarla yaşamak cidden zor
          
          İnsan anlamıyor başta hani anlamıyordum cidden ne düşünüyorlar, ne hissediyorlar, ne hissediyorum, ne istiyorlar, ne istiyorum gerçi hala anladım denmez ama yapmadığım için keşke dediğim pişmanlıklarım bir de yaptığım için keşke dediğim pişmanlıklarım var. 
          
          Hayatı doyasıya yaşamadığım için pişmanım, sustuğum için, boyun eğdiğim için pişmanım hemde çok.. Sussak dert susmasak dert, sussak sanrılara, şüphelere, susmasak kalp kırıkları ile keşkelere düşüyoruz. 
          
          Öyle kolay isteklerim var ki aslında hani çok zor şeyler değil ama işte oluru yok gibi geliyor. 
          
          Düşünüyorum, düşünüyorum tamam ama neyi? E nereye varıyoruz ki düşünerek? 
          
          Hiçbir yere varamıyoruz sadece sabahlara kadar beyaz tavanlarla dostluk kurup uykularımızdan feragat ediyoruz, ne uğruna peki? Hiç.. Koca bir hiç uğruna. Sonra zaten olmayan uyku düzeniniz iyice bozuluyor ve ya çok ya da neredeyse yok denecek kadar az yemek yemeye başlıyorsunuz, buna bağlı olarak göz altlarınızda morluklar ortaya çıkıyor ya aşırı kilo alıyor ya da aşırı zayıflıyorsunuz... Mentaliniz mahvoluyor, hayatınız kayıyor siz öylece durmuş ecelinizin tecelli etmesini bekliyorsunuz. Hayat bu değil ama siz bunu da umursamıyorsunuz, boş bakışlar eşliğinde gün boyu duvarları seyrediyor ve tamamen yaşayan ölüye dönüşüyorsunuz. Bir başarınız, bir hayaliniz, elle tutulur hiçbir şeyiniz yok ve çevrenizdeki herkesi kaybedip kendinizle kalıyorsunuz.. Tabii ne kadar kendinizdesiniz orası tartışılır... Ailenizle aranız iyi değil ve derdinizi anlatamıyorsunuz ayrıca evinizde gibi hissedebileceğiniz bir eve sahip de değilsiniz, kısacası mahvolmuş durumdasınız iyi olmanın arka sokağından bile geçemezsiniz bu halde.... E ne yapacağız peki? Bana sorarsanız hiçbir şey yapmamayı yeğlerim 
          
          İyi geceler...

Yolda giderken hep düşünüyordum; asıl istediğim ne? Ne yapmak, nereye varmak istiyorum? Meğer istediğim hiçbir şeymiş.. Hiçlikten geldiğim gibi hiçliğe gitmek hiçbir yere varmamak istiyorum. Sadece yolda gitmek..yani aslında biryerlere hep gidiyoruz da işte mesele gitmek değil varmak. Bizler hiçbir yere aidiz çünkü her yer bizi çok yoruyor bizlerde tercihen varmamayı seçiyoruz. Sizi taşıyan sadece ayaklarınız olsa dahi yoldan vazgeçmeyin bir yere varmasak da gidelim.. İyi geceler sevgili yolcular )) 

  Gerçekten yalnız kaldığında anlıyorsun her şeyi gençliğin elinden kayıp giderken fark ediyorsun bazen öyle pişman oluyor ki insan keşke diyor bizi yoran keşkeler değil mi zaten? 

İyi geceler arkadaşlar tabi her ne kadar öyle olmasa da.. 

      İnsanlar yaşamı boyunca -genel olarak- ya sevmiştir ya da sevilmiş.. İkisinin bir arada olduğu nadir görülür oysa ki böyle olmamalı. Sevilen insan sevmeli aldığı sevginin karşılığını verebilmelidir, ne olursa olsun seven insan ise sevgisinin karşılığını almalıdır. Herkes sevilmek ister ama sevilmek için sevmeyi de bilmelidir insan. Hepimiz sevilebiliriz ama kim tarafından? Herkes sevilirse sevecek kim kalır mümkün mü bu? 
          
              Sevgi öylesine bir şeydir ki insanın gerek fiziki gerek ruhsal sorunlarını çözer, yaralarına iyi gelir. Hatta ölümün ucundaki bir kişiyi ölümden bile döndürebilir. Sevgi; herkesin dilinde olan şu kavram. Kaç kişi biliyor gerçekten sevmeyi? Kaç kişi gerçekten sevildi, gerçek aşkını, ruh ikizini buldu? Sevmek için anlamak gerekir, düşlemek, o kişiyi yaşamak gerekir gerek uzaktan gerek gözlerinin içine bakarak ama yaşamak gerekir işte.. Sevmek için fedakar olmak gerekir, seven kişi gerektiğinde kendinden bile feragat edebilmelidir. Sevdiğinin başkasının yanında mutlu olduğunu bilen kişi gerekirse sevgisinden feragat eder çünkü onun mutluluğu kendininkinden önemlidir. Kimi zaman da belki bir belki de bin yıl bekler sevdiğini seven, zamanından feragat eder, zamanı sevdiğinden kıymetli değil ya! İşte sevmek budur şimdi söylesenize kim gerçekten sevebilir? Kim koşulsuz şartsız bekler sevdiğini, onun mutluluğu için kim feda eder mutluluğunu? Zor, çok zor ama imkansız değil. Umarım ki bir gün gerçekten sever ve yine umarım ki bir gün gerçekten sevilirsiniz. 

Uzun zamandir yoktum ybler gelmemis cildiricam

Goncalarla, güllerle, şakayıklarla, menekşelerle dolu bir çiçek bahçesinde seni arardım çiçekleri ne kadar severken.. 
          
          Parlak yıldızlarla dolu gökyüzünde seni arardım yıldızları ne kadar severken.. 
           
          Düşün sevgilim o kadar seviyorum seni
          
          Seni severken ne kadar ödün verdim kendimden bir bilsen..bana gel istiyorum artık,özlüyorum, kokunu duymak, kollarına dolanmak, saçınla oynamak, sevdiğim, benimle olduğunu bilmek istiyorum ben artık, ışıldayan gözlerinin bir tek bana öyle baktığını bilmek istiyorum. 
          
          Yalvarırım gel bana, yalvarırım olsun bizden artık ağır geliyor bana sevdiğim, cümlelerimi sana yazamamak, 
          Acıtıyor kalbimi, gözlerinin ta içine bakamamak.. 

Lütfen yeni kitabıma destek olur musuuunn