Yaratıcılığım ya da dünya üzerindeki tüm yaratıcılıkların hiçbiri tarif edemez gibi geliyor çaresizliğimi anlatmaya.
Deneyeceğim; hiçbir şeye sahip değilim.
Fakat her şeyin birazına sahibim.
Hiçsizlik, birazlıktan daha iyidir.
Her şey eksik, her şey yarım.
Bir türlü tamamlanamayışlarım, düzensizliklerim, dağanıklığım ve sorumsuzluklarım bundan olsa gerek.
Her şeyin hiçsizliğini tatmayı yeğlerdim eksikliklerindense.
Çünkü yakınmalar çare değil.
Nezaket çare değil.
Fikirleri anlamsız kılıyor yarımlar.
Denklemler yükümsüz.
Ben bir uzay boşluğunda savruluyorum, tüm galaksiler zihnimde sanki.
Fakat bir mucize olmaktan çok, kalabalık ve gürültülü bir rahatsız ediciliği var.
Sakinliği, sessizliği ve huzuru özlüyorsun...