Hissettikleri kadar deli, bildikleri kadar aptal, vazgeçtikleri kadar aşık bir ruhun kıvranışları bizimkisi. İçinde tuttuğu pişmanlıklar altında ezilmiş olan, en az bedeni kadar zayıf ve bitkin bir ruhun tanrıya ait olması defalarca düşündürüyor. Milyarlara bölünmüş ve bölünmeye devam eden bu ruhun en yıpranmış olanı bizim bedenimizde mi can bulmuş sahi? Bir bizim ruhumuz mu savaşıyor bedeniyle? Bir bizimkisi mi eziliyor bedeninin altında?  Ve bir bizim ruhumuz mu isyan edip, asılıyor darağacına?