"Zihnimin içinde birikti yine koyu karanlık, satırlara damlıyor. Elime alıyorum kalemi şekil veriyorum kağıttakilere. Eğer hiç konuşmazsam anlayabilir misiniz acaba beni?"

***

Kimse bana güneşi vermedi, güneş de zaten pek yanıma gelmek istemedi. Güneşe darılmak yerine diğer yıldızları aramaya çıktım. Ve buldum bir tane, kendi evrenimi yarattım. 
   
Burası benim ütopyam. Sonsuz uzayın karanlığını mürekkebim yaptım, kuyruklu yıldızın ucunu kalem ve koskoca evreni de sayfa. 
   
Sizlerle birlikte tek başıma yaşadım. Kendime aşık oldum ve kendimi yazdım. Yeri geldi sizleri anlattım. Eğer şimdi tutarsanız elimden, okursanız yazdıklarımı birlikte keşfe dalarız bu evreni. Mürekkebim sonsuz, hayal gücüm daha da fazla. İçinizden biri değilim belki ama ben zaten dışınız olmaya geldim. Şimdi gelin benimle bir kaç yıldız yakalım ve yolumuza bakalım.