,,Czytanie dobrych książek jest niczym rozmowa z najwspanialszymi ludźmi minionych czasów"
~ Kartezjusz
Odnosząc się do słów tego francuskiego filozofa, chciałabym, żebyście czytając moje opowiadanka mogli powiedzieć, że znacie te postacie. Że nie potraktujecie ich jak aktorów odgrywających swoje role, a jak znajomych, tyle że z innego świata. A może jednak nie do końca  innego?
Piszę i uwielbiam czytać. Jednak największym moim błędem jest to, że strasznie przywiązuje się do postaci książkowych i po skończonej książce/ skończonym opowiadanku mam straszny ból. Też tak macie?
Jestem osobą wrażliwą, która ukrywa się za płaszczem obojętności, jednak w tym co tworzę staram się zdejmować moją warstwę ochronną i być po prostu sobą. Próbuje oddać cząstkę siebie w każdym opowiadaniu i mam nadzieję, że widać te fragmenty mojej duszy. 
Oceniajcie, komentujcie, piszcie na priv- cokolwiek! Cała wasza aktywność będzie dla mnie ogromną motywacją! <3