Ben hiç yazılmamış bir kitabın başrolünde,nefes alan bir ölü olarak geçiyorum. Ben sağır bir müzisyenin kusurlarıyla kusursuz olan notalarında, ölümcül bir oyunla dans eden,tehlikenin ta kendisiyim. Ben bu korku filmindeki katilim ve öldürdüğüm kişi de yine benim.Ben yağmurun yere çarptığında attığı çığlığı duyabilirim,gözyaşındaki çığlığın da sesini duyabildiğim gibi.Ama ben duyulmam. Şimdiyse beni duymayanların çığlıklarını duymaya gidiyorum.