Ellerim ceplerimde... Gözlerim kapalı. Dudaklarımda sigaram. Kendimce bir şarkı tutturdum. Sessizce mırıldanıp sessizliği dağıttım. Bir kez daha çektim içime dumanı. Ölmek ister gibi... Sona yaklaşmak için çektim bir kez daha. Söndürürken bekledim ama olmadı. Ölemedim yine...
Melankoli zaptetti ruhumu. Ben oldu. Karanlık oldum yalnızlığa gömüldüm.
Ah bir de sen olmayı becerebilsem. Belki o gün tam olurum... Eksiklerim kapanır bütün olurum.
Kim bilir...
- hastane!
- انضمJuly 16, 2015
قم بالتسجيل كي تنضم إلى أكبر مجتمع لرواية القصص
أو