911

eskiden en yakınımdın, şimdi en uzağım. eskiden her saniye konuşurduk, şimdi saatler sonra konuşsak şükürler ediyorum. eskiden demesem anlardın, şimdi diyorum ama anlamıyorsun. 
          
          suç bende mi? 

“siktir et, tutma elimi. ellerinden akan o zehir vücudumu daha da düşürürken senin yardımına ihtiyacım olduğunu düşünen kalbim, senden nefret ediyorum.”

“elimi tut sevgilim. benim daha bırak yürümeyi, kalkacak gücüm kalmadı. sen elimi tut ki, güçlü adımlarla kalkıp dik adımlarla yürüyeyim bu taşlı yollarda.”

Hayat o kadar harika ki. herkes sana olacağı hakkında umut verir, olmayınca ise seni suçlar. 

Görmüyorsun, hissetmiyorsun beni. Eskiden küçük bakışlarımdan bile her şeyi anlayan sen, şimdi göstermeye çalışmama rağmen anlamıyorsun. Söylesene, burada ki suçlu nefretini göstermeye çalışan ben mi? Yoksa bunların hiçbirini anlamayıp beni suçlu bulan sen mi?