duraklardadusunceler
Bir el değdi avucuma,
Ne isim sordu, ne izin…
Ama sanki bin yıldır,
Oraya aitmiş gibi.
Soğuk bir gün,
Yağmur camlara ağlarken,
Senin elin içimdeydi
Ve ben ilk kez ıslanmadım.
Yüzün yoktu…
Sesin yoktu…
Ama sen vardın.
İçimde bir sığınak gibi.
Ben sana değil,
O güvene âşık oldum.
Ben o ele değil,
Beni bana geri verene tutundum.
Sıcaklığın…
Tenimden çok kalbimi ısıttı.
Ve sen gidince bile,
Elin içimde kaldı.