duraklardadusunceler

Bir el değdi avucuma,
          	Ne isim sordu, ne izin…
          	Ama sanki bin yıldır,
          	Oraya aitmiş gibi.
          	
          	Soğuk bir gün,
          	Yağmur camlara ağlarken,
          	Senin elin içimdeydi
          	Ve ben ilk kez ıslanmadım.
          	
          	Yüzün yoktu…
          	Sesin yoktu…
          	Ama sen vardın.
          	İçimde bir sığınak gibi.
          	
          	Ben sana değil,
          	O güvene âşık oldum.
          	Ben o ele değil,
          	Beni bana geri verene tutundum.
          	
          	Sıcaklığın…
          	Tenimden çok kalbimi ısıttı.
          	Ve sen gidince bile,
          	Elin içimde kaldı.
          	

duraklardadusunceler

Bir el değdi avucuma,
          Ne isim sordu, ne izin…
          Ama sanki bin yıldır,
          Oraya aitmiş gibi.
          
          Soğuk bir gün,
          Yağmur camlara ağlarken,
          Senin elin içimdeydi
          Ve ben ilk kez ıslanmadım.
          
          Yüzün yoktu…
          Sesin yoktu…
          Ama sen vardın.
          İçimde bir sığınak gibi.
          
          Ben sana değil,
          O güvene âşık oldum.
          Ben o ele değil,
          Beni bana geri verene tutundum.
          
          Sıcaklığın…
          Tenimden çok kalbimi ısıttı.
          Ve sen gidince bile,
          Elin içimde kaldı.
          

duraklardadusunceler

          Kafam öyle bir güzel ki karşımda senin gülüşünü görüyorum.
          Kendime gelmek için sigarayı dudaklarımın arasına alıp çakmağı aldım sigaranın ucunu yakıp derin bir nefes çektim kafamı yukarı kaldırıp dumanını üfledim gözlerimi kapattım şaka gibi ama gülüşlerini görüyorum sinirden kendi kendime güldüm.
          Kendi halime gülüyorum,çok salağım gerçekten.
          Sigarayı bitirene kadar kafamı kaldırmadım,lanet olası sigaralar.
          Kafamdaki tilkileri uyuşturuyorum yavaş yavaş gidecekler.

duraklardadusunceler

Yerimi doldurmuşsun,yalan sözler vermişsin.
          Ben senin yerini kimse dolduramayacak kadar derinliklere kadar sakladım ama sen…
          Nasıl beni unutabildin? Nasıl benim kalbimi hiç’e saydın. Öyle çok kırıldım ki sana öyle bir parçaladın beni.. gerçekten beni tanımıyorsun… sanki hafızanı kaybetmiş gibisin,beni gördüğünde yabancıymışım ki gibi es geçiyorsun kalbin es geçiyor beni nasıl? Benim kalbim senin  yaptıklarınla parçalanırken sen onun dudaklarında nefes alıyorsun.
          Gerçekten onun kalbinde mi yaşıyorsun? İnanamıyorum bu yaptığına inanamıyorum.