Gökyüzünden akan güneş, kalemime damlıyor, parmaklarımı güçlendiriyor. Ben buyum belki biraz ayın karanlığı, belki biraz güneşin ışıltısı. Siyah veya beyaz yok benim hayatımda, grilerin en parlak tonu var. Belirsizliklerin en güzel belirti olduğunu gösteren bir hayatım var. Ben kim miyim? İçimde sakladığım yaşlı bir teyze, lise öğrencisi genç bir kız veya ağlayarak ciğerlerini açan küçük bir bebek. Ben sizim, ben... sadece hepinizim.