Ne demem gerektiğini bilmiyorum bir anda tüm dünyam altüst oldu ve ben sadece izliyorum. İyi miyim değil miyim kendim de anlamıyorum. Sadece her yanım pişmanlık. Bazı şeyler aklıma geliyor. Yapmak istemeyip son anda yaptığım. Onlara iyi ki diyorum. İyi.ki kardeşim kitaplarımı istediğinde istediklerini vermişim. İyi ki babam o gün benden su istediğinde getirmiştim diye bile şükür ediyorum yemin ederim. Ailemden birini kaybetmediğim için sürekli şükür ediyorum. O evden zamanında çıktığım için Rabbime sonsuz şükürler olsun. Çok konuşmak istiyorum. Hiçbir şey diyemiyorum. Böyle olsun istemezdim. Şehrimden ayrılmayı hep isterdim ama o güzel insanların güzel şehrimin yerinde olduğunu bilip ayrılmayı isterdim. Geri döndüğümde büyüdüğüm sokaklara bakarak dönmeyi isterdim. Şimdi dönecek miyim o bile belli değil. Ailem iyi, gerisi önemsiz demek istiyorum hiçbir şeyden şikayet etmek istemiyorum. Keşke israf etmeseydim o kitapların hepsini okusaydım yenilerini almadan. Şimdi hiçbiri yok. Bilmiyorum. Çok garip çok üzgünüm. Bir arkadaşımın ölüm haberini aldım, arkadaşım bile derken tereddütlüyüm. Hiç yardımcı olamadım çünkü. İnsan arkadaşına bunu yapmaz ki. Çok kötüyüm sadece çok kötü.