Gerçekten ben bu muyum? Gerçekten bu kader, hayat bana mı ait? Sıkıcı bir hayatta sıkılmamak mümkün mü? Her gününün sadeliği, saçmalığı, evde kaldığın her dakika duvarların sanki üstüne gibi gelmesi, dışarı çıkınca rüzgarın seni alıp gidecekmiş gibi olması, normal mi?