elf

olsem yeridir

az once dizi izliyodum soyle bi konusma gecti ben cok sevdigim bi seyi ya da birisini kaybettigimde uzulur aglar kirilirim ama sen uzulmek aglamak kirilmak yerine ofke ve nefret doluyosun

Büyülendim ama büyüyemedim
          Aklım ermedi aynalara ve suya
          Yüzümü gösterip kalbimi neden
          Sakladıklarını öğrenemedim
          Şaşkınım, cahilim ben bu dünyada.

huzurlu mutlu ve saglikli yeni yillar arkadaslar

2024un son gecesi son gunu benim 2025den tek beklentim biraz da olsa mutlu olabilmem biraz da olsa yasama hevesimi geri kazanmam artik iyi seyler icin cabalamak istemiyorum iyi seylerin ben cabalamadan da beni bulmasini istiyorum cok mu sey istiyorum ben ya

"nicedir açık sular aradım sessizce boğulmaya
          soldum ve sarardım ve kanayarak yanıldım
          sularla örtülmüyor düşlerin yırtılan güzelliği
          yağmur da yağmıyor artık yüzümü yıkamıyor
          yüreğimde binlerce yüze dağılmanın kederi
          kimlikler uydurdum yüzüme tutulan aynalardan
          yitirdikçe öğrendim acının ve aşkın iklimini
          soğudum yoruldum şenlik bitti artık
          kimsesiz bir ölümle değişirim kendimi"

abicim ben kime ne yapiyorum da sizin bana got yanikliginiz oluyo anlamis degilim tek kelimeyle varossunuz ya 

Sen kendi dışına koyan kendini
          Geceyi içinde eriten çocuk
          Mahzun bir eşkiya gibi yok sayma öfkeni.

Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
          Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
          Söz dedim, söz verdim.
          Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
          Güneşi özledim, sonra seni
          Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
          Sonra gittin
          Gözlerin bir yeşil fanila unutulmuş balkonda
          Sicim yağmur taklidiydi
          Artık iyice inceldi.

buralar eskiden dutluktu