🎭

Baklavaa

Şuan dersteyiz..Yanımda dünya tatlısı bir kız oturuyor. Yüzüne bakmaya kıyamıyorum. Onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor. O benim en yakın arkadaşım. Beni sadece arkadaşı olarak görüyor. Nedenini bilmiyorum ama kendimden çok utanıyorum.
          Evdeydim arayıp erkek arkadaşıyla tartıştığını ve bana ihtiyacı olduğunu söyledi. Sonra bize geldi. Bana sıkı sıkı sarılıp ağladı. Şuan dizimde uyuyor. Saçlarını okşayıp o gül yüzünü doya doya seyrettim. Ben onu o kadar çok severken o beni sadece arkadaşı olarak görüyor. Nedenini bilmiyorum ama kendimden çok utanıyorum.. 
          Onunla çocukluktan beri arkadaşız. 8. sınıftayken birbirimize söz vermiştik lise sonda mezuniyet balosuna gidecek eşimiz olmazsa beraber gidecektik. Beni aradı ve erkek arkadaşının hastalanıp gelemeyeceğini söyledi ve beraber gidebilir miyiz diye sordu. Kabul ettim onu evinden aldım. Balodaki en güzel kız oydu. Bembeyaz elbisesiyle tıpkı bir melek gibiydi. Gece boyu dans ettik.
          Kollarımdayken hep aynı şeyi düşündüm onu çok seviyordum. Gece sonunda onu evine bıraktım. Beni yanağımdan öpüp en iyi arkadaşı olduğumu söyledi. Onu gerçekten çok seviyorum ama o beni arkadaşı olarak görüyor. Ona onu sevdiğimi nasıl söylerim. Nedenini bilmiyorum ama kendimden çok utanıyorum. 
          Aradan yıllar geçti.. şimdi o canımdan çok sevdiğim meleğimi toprağa veriyorum. Özel eşyaları arasından kara kaplı bir defter çıkmış bana verdiler. Okuyup okumamakta kararsızdım; açtım. Bu bir günlüktü ve bir sayfasında şöyle yazıyordu.
          "Şuan dersteyiz ve yanımda dünya yakışıklısı bir çocuk oturuyor. Yüzüne bakmaya doyamıyorum. Onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor. Beni arkadaşı olarak görüyor. Erkek arkadaşım olduğu yalanını söyleyerek ve sürekli onunla ilgili yalanlar uydurarak yanında olabiliyorum. Onu canımdan çok seviyorum. Bana bir kerecik seni seviyorum deseydi dünyalar benim olurdu.
          Ben bu satırları okurken meleğimi çoktan gömdüler. Hıçkırıklarımı tutamıyorum gözümü mezarından alamıyorum. Merak etme meleğim ben de ben de seni çok seviyorum.

Gecmiş degil
          Bugün gibi...

Elde olmayanlar olsaydı keşke
          Olamayacaklar var..

ee dün spor yaptım bugün kaslarım çıkmamış hani

saç kestirme isteği bir kez geldi mi kestirip mala benzeyene kadar asla gitmiyor asla

“müsait misin?” sorusu beni çok geriyor. ne için müsaitim çok belirsiz. üzerime iş mi yıkacaklar yoksa bir iki dakika bir şey mi soracaklar tamamen belirsiz.

babaannem derki; "kimsenin hikayesine gülme. yol uzun ve daha seninki bitmedi."

müziği son ses açıp akşam gideceğin yere yavaş yavaş hazırlanmaya başlamak.. bu hissi çok özledim çooook

her şeyin çözümü duş almak veya uyumakmış gibi geliyo