მუზა არ მყავს,აღარ მყავს. ადრე მყავდა... ლამაზი,საინტერესო და მრვალფეროვანი. გამინაწყენდა და წავიდა. ხანდახან ვფიქრობ მასზე ვცდილობ გავიხსენო ის რაც იყო და არიყო. მე მისგან გამოწვეულ ტკივილს
თეთრ ფურცლებზე ვაქსოვ,რადგან მას უყვარდა სითეთრე და სიცარიელე. ვცდილობ,გავიხსენო
მის შესახებ რამე,მაგრამ
ძალიან  მცირე რამ
შემორჩა მეხსიერებას. თითქოს არც არსებობდა მუზა.
ახლა ვწერ იმისთვის,რომ გადავრჩე.