Merhaba benim hayat dolu kızım. Bugün 4. Senemiz seninle, neler yazsam neler paylaşsam kalbimden sana inan bilemiyorum. İnsan sevdiği insanlara hislerini anlatırken sürekli yutkunurmuş. Benim boğazıma diziliyor şuanda sözcükler. Mutluluk kavramı gelip geçici iken sen geldin çat kapı bir anda. Elinde tuttuğun mum ışığı hislerine öyle yansıdı ki kahır ve hiddet ile sönüverdi benim mutsuzluğum. Artık daha az canım yanıyor. Artık daha az gözyaşı döküyorum . Artık daha az hayatı sorguluyorum. Ve artık daha fazla gülümsüyorum.
Karanlık bir şehrin ışıkları oldun önümdeki uzun yola. Sonbahar yapraklarını andıran vaveyla dolu gözlerin ile tomurcuklandı benim avuç içlerim. Yarım kalmış bir romanın devamını biz getirdik seninle. Kalemi de mürekkebi de biz aldık elimize seninle. Şu iflas etmiş dünyada gerçekçi duygularla bana yer veren koca yürekli sendin , kapına düşmüş bir kız çocuğu gibiydim ben ise.
Zaman ; bazen bir mezarlık olsa da beklemek en çok ta seninle güzeldi. Mutluluğu.