☆

yıl 2019. on yediyim. edebiyat bitirdim. yeni başlıyoruz. 

online’ım. 

panomdaki ficleri okuyunca anladım ki gereksiz ve sadece benim anlayacağım betimlemeler yapmışım amk

uzun yollar, düş ve kırıklar, dalgalar, denizler, yer yıkıntıları sonrasında yeniden anladım ki; burası benim en dingin limanım, en sıcak çatım, hangi kelimeler yok olup var olursa olsun biricik dağ evimmiş. geldim. bu kez, parlayacağım. kime bilmiyorum, kimse yok, kime bilmiyorum ama söz veriyorum. 

i’m back

bana şarkı verseniz keşke, duyan var mıdır ki

let me show you cause talk is cheaaap~

bu mecrayla tanışalı yedi sene olduğu zaman, ilk büyük kurgumu yayınlamış olacağım 

inanamıyorum bu mecranın artık iyice eskidiğine, kimse yok, küf kokuyor etraf

kendi kendine konuşmak için en güzel yer burası, herkes yıkık, herkes kaltak ve görmezden gelindiğini yüzüne vuran rakamlar yok en azından, that’s it