'Mutlu olmak için önce her şeyini kaybetmesi gerekiyordu.'
Benimde hayat felsefem bu. Yaşadığımız bu beton yığınlarından uzaklaşıp, bizi bizden alıkoyan şeylerden vazgeçince daha mutlu olabiliriz. 
Bazen düşünüyorum ve kelimelerimden başka hiçbir şeyimin olmadığını fark ediyorum... Acaba o yüzden mi değerli bu kadar kelimeler? O yüzden mi bu kadar kalbimizi kırıyorlar?
İşte bu yüzden, kalbim kırılmasın diye sakınıyorum kelimelerimi herkesten. Sevmediğimden değil, kelimelerimin kirli duvarlara çarpıp kararmasından korktuğumdan...