Her tarafında anılarımızın olduğu bu sokaklardan senin kokunu alıyorum,ne acı oysaki daha kokunu bile bilmiyorum. Eskiden olduğu gibi sanki bir yerlerden çıkıp gelicek ve bana taktığın o sinir bozucu lakapla seslenip sinirlenmemi zevkle izleyecekmissin gibi ama artık yoksun.
Gözlerim her sokağın başında seni arıyor.Belki tekrar karşılaşırız diye her akşam sokağın başında bekliyorum seni.
Her gece evinin olduğu yere bakıyorum belki eve gelirsin diye.
Gelmiyorsun...
Kiminlesin?Neredesin,Ne yapıyorsun?İyi misin?Yemek yedin mi?O kadar çok merak ediyorum ki delireceğim.Artık senin hakkında hiçbir şey bilmiyorum tamamiyle başka birisi oldun.
Benden çok uzaksın,bende senden çok uzağım.Senden sonra herkesten uzaklaştım.Kimseyi tanımadığım bir yerde tanımadığım insanlarla günlerimi geçiriyorum ama aklım hep sende.Oradaki senin varlığından bile haberdar olmadığın insanlara gülerek seni ve anılarımızı anlatıyorum. Ne kadar uzaklaşmayı denersem deniyim aklımın hep bir köşesindesin çıkmıyorsun aklımdan.YALVARIRIM CIK ARTIK...
Gerçi benim adımı bile unutmuşsundur.Eskiden bile adımı senin ağzından bir kere bile duymadım adımı söyleyemezdin.Sokağın başında konuşmasak bile birbirimizi görürdük hep sen yine bana hayaletmişim gibi davranip görmezden gelirdin. Kafanı kaldırıp gözlerime bakamazdın, yapamazdın bakmaya yüzün yoktu.
Seni gördüğüm her an ben yine her zamanki gibi elimi ayağıma dolaştırırdım kalbim çıkacakmış gibi atmaya başlardı bu his asla geçmezdi.Geçmedi de...
Rüyalarıma birçok kez girdin her defasında gerçek sanıp cok sevindim ama uyandığım an ki yıkılışım anlatılamayacak kadar acı.
Eğer konuşmak,eskisi gibi olmak istersen,yalnız ve kötü hissedersen bana geri dönebilirsin.Senin için burada bekliyor olacağım.Gelmiyeceğini bilsem de seni sonsuza kadar bekleyeceğim sevgilim.