Geceler boyu seni sevmişim ben, ellerinden tutmuşum, gözlerinde parıldamış gözlerim, boynuna aşk esintilerimi bırakmışım, sana hayatımı bağlamışım. Ben sana ağlamışım.
Halbuki bilmişlik taslıyordum, gelen geçene bu dünyadır işte; ne bekliyorsun ki diyordum. Belki beklenirdi de ben korkaklığımı keşfedemiyordum. Ki benden unutkanlığım söküp alınmamışsa, gezsem bile dünya büyür ve bana hep ecnebi kalırdı.